top of page

Rhino: Last He(a)rd

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Γαβριήλ Φτελκόπουλος

 

Συμμετέχουν οι: Γεωργία Δαμιανού, Χάρης Κοντοσφύρης, Δήμητρα Μπαϊρακτάρη, Όλγα Μπογδάνου,  Άννα-Μαρία Σαμαρά, Χρήστος Σκούρτης, Μάγδα Χριστοπούλου

 

Κείμενο πλαισίωσης έκθεσης 

Ο μαύρος ρινόκερος με κλειστά τα μάτια μεταφέρεται προς την σωτηρία του, κάνοντας μια μικρή πρόβα θανάτου. Η περιστροφή του, ως σημείο μετεωρισμού του ανάμεσα σε δύο καταστάσεις, αναδεύει τις σκέψεις μας, με σκοπό τον προβληματισμό. Το τέλος της περιστροφικής δίνης θα βρει τον ρινόκερο σώο και προστατευμένο ή αφανισμένο και αλλοτριωμένο;

Το επεισόδιο αυτό, απόρροια του ανθρώπινου ωφελιμισμού, δημιουργεί μια ευκαιρία αυτοκριτικής και ανάκλησης δεδομένων. Το υπερθέαμα ανθρωπιάς που στήθηκε με χαμένο την φύση, προσπαθεί να εξιλεώσει τον αφανισμό. Το κέρατο του ρινόκερου έχει υποστεί μια άσκοπη υπεραξία εξαιτίας της πολυσυλλεκτικότητας των κοινωνιών, με αποτέλεσμα τον κορεσμό της φύσης.

Οι φωνές της τελευταίας αγέλης αντισταθμίζουν τη σιωπή που περικλείει το γεγονός και οι κραυγές τους στέλνουν το σήμα κινδύνου. Το λάβαρο της αγέλης είναι παρμένο από το τοπίο του που όλο και ξεθωριάζει όλο και πιο πολύ πλησιάζει στη μνήμη, υπενθυμίζοντάς μας πως ο άνθρωπος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης και πως κάθε καταστροφική πράξη του απέναντι σε αυτή ισοδυναμεί με μια βίαιη πράξη απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό.

Η μετα-οικοσιτική νοοτροπία και οι αντιφάσεις στα συναισθήματα των ανθρώπων έχουν δημιουργήσει μια σύγχυση στα όρια ανθρώπινου-ζωικού. Ανάμεσα σε λεπτές σχέσεις προσπαθεί ο άνθρωπος-ρινόκερος να ισορροπήσει, να υπερασπιστεί την ατομικότητά του ενάντια στις πιέσεις που δέχεται. Κατά αυτή την προσπάθεια συναντάμε την συνύπαρξη ακροτήτων. Το αιχμηρό κέρας χρησιμεύει ως άμυνα-προστασία και ταυτόχρονα ως  αφορμή επίθεσης και κυρίευσης του ιδίου. Αφανισμός και θεαματική σωτηρία. Η μεταφορά σε ένα νέο τόπο με τρόπο σχεδόν βίαιο, και με στόχο την σωτηρία, σημαίνει τον θάνατο και την ίδια στιγμή την ευκαιρία συνέχισης, αναγέννησης  του είδους.

Κάπου ανάμεσα σε αυτές τις δυικές καταστάσεις  συνειδητοποιούμε την αληθινή φύση των πραγμάτων. Ζώα και άνθρωποι φτιαγμένοι από τα ίδια δομικά υλικά ταξιδεύουν απροστάτευτοι προς την φθορά. Κινούνται διαφορετικά, έχοντας έτσι και αλλιώς μια σταθερή πορεία προς το αναπόφευκτο του χρόνου. Έρχονται όλο και πιο κοντά στο μηδέν. Επανέρχονται στην ύλη που τους δημιούργησε. Ας προχωρά έτσι ο κόσμος, εξάλλου ο μαύρος ρινόκερος έχει πεθάνει προ πολλού.

"Δεν έχει μνήμη η φύση, συγχώρησε τον εαυτό σου κι είσαι συγχωρημένος." Santayana, G.

(το κείμενο είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της αγέλης καλλιτεχνών)

Η έκθεση «Rhino: Last He(a)rd» πραγματοποιήθηκε απο 15/1/15 μέχρι 7/2/15 στη γκαλερί Λόλα Νικολάου στη Θεσσαλονίκη.

 

 

 

 

Gabriel Ftelkopoulos

 

 

Participate: Georgia Dmianou, Haris Kontosfyris, Dimitra Mpairaktari,Olga Bogdanou,

Anna Maria Samara,Christos Skourtis, Magda Christopoulou

 

At Lola Nikolaou Gallery, Thessaloniki, Greece

Opening: Thursday 15. January at 20:00 2015
Duration: 15. January- 07. February 2014

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rem Brand Name – The originality of the artist

Group exhibition at “Technohoros” Art Gallery, Athens, Greece
Opening: Thursday 11. December at 20:00 2014
Duration: 11. December- 30. December 2014

 

 

 

 

 

 

 



 

 

Όταν οι εικόνες αφηγούνται - αφιέρωμα στην Τόνια Νικολαίδη, ΜΙΕΤ βιβλιοπολείο, Θεσσαλονίκη, επιμέλεια Δήμητρα Σιατερλή

 

When the images tells- tribute to Tonia Nikolaidi,  MIET bookstore , Thessaloniki, curator Dimitra Siaterli , Zoi Godosi

Εγκάινια Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου, στις 20:00

στο Βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ – Τσιμισκή 11, Θεσσαλονίκη 

 

 

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα φοιτητών και φοιτητριών της Σχολής που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο project με αφορμή την έκθεση της Τόνιας Νικολαΐδη στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας η οποία οργανώθηκε από το ΜΙΕΤ το φθινόπωρο του 2011. Σκοπός του project, που εκπονήθηκε στο διάστημα 2011-2014, ήταν η διερεύνηση του έργου της καλλιτέχνιδας ως περίπτωσης μελέτης για θέματα που αφορούν την παραγωγή του καλλιτεχνικού έργου. Στην πορεία της επεξεργασίας του προγράμματος εκπονήθηκαν θεωρητικές εργασίες στο πλαίσιο του μαθήματος Ιστορίας της Τέχνης καθώς και εικαστικά έργα στα μαθήματα του Εργαστηρίου Χαρακτικής & Έντυπης Τέχνης.

Τα εικαστικά έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση βασίστηκαν στην ιδέα της δημιουργίας έργων σε παραλλαγές, με την επεξεργασία ενός οπτικού λεξιλογίου, καθώς η Τόνια Νικολαΐδη αναπτύσσει το έργο της σε σειρές, διαμορφώνοντας οπτικές αφηγήσεις που παραπέμπουν σε ιστορίες κοινές για όλους αλλά και τόσο διαφορετικές στις λεπτομέρειές τους. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες μελέτησαν τις ενότητες από το έργο της Τόνιας Νικολαΐδη, παράλληλα με τα κείμενά της, και επεξεργάστηκαν το συγκεκριμένο ή παρεμφερές θέμα, βασιζόμενοι σε προσωπικά βιώματα ή χρησιμοποιώντας προτεινόμενα λογοτεχνικά κείμενα για τη δημιουργία μιας αφήγησης με εικόνες. Για την υλοποίηση των έργων δεν χρησιμοποιήθηκαν αυστηρά παραδοσιακές μέθοδοι της χαρακτικής, επιλογή που συμβαδίζει με το σύγχρονο και πολύ προσωπικό εικαστικό ιδίωμα της Τόνιας Νικολαΐδη.

Στο χώρο της έκθεσης προβάλλονται επίσης αποσπάσματα από υλικό που παραχώρησε ο σκηνοθέτης Νίκος Αναγνωστόπουλος και το οποίο συγκεντρώνεται με σκοπό τη δημιουργία ταινίας-πορτρέτου με θέμα την Τόνια Νικολαΐδη.

Στην έκθεση συμμετέχουν:
Έρη Αγρίου, Λευτέρης Βελέτζας, Καληάνθη Βογδοπούλου, Μαρί Θεοφίλου, Μαρία Καπαντζάκη, Ευαγγελία Καραστέργιου, Παναγιώτα Καρβουνιάρη, Γιώργος Κεβρεκίδης, Ίρις Κολλιδά, Μίνα Κουζούνη, Μανώλης Κούκκος, Μαρία Λαγού, Ειρήνη Μνατσακανιάν, Όλγα Μπογδάνου, Βαρβάρα Μυστίλογλου, Χρυσούλα Ξυνέλη, Βασιλική Περικλείδου, Δήμητρα Σιατερλή, Ράνια Σχορετσανίτη, Αλεξάνδρα Τσιτσιντά.

Στο project συμμετείχαν με θεωρητικές εργασίες: Ελένη Κεσίσογλου, Βασιλική Κυριάκη-Μπιτζάρου, Δήμητρα Μπαϊρακτάρη, Χρυσούλα Ξυνέλη, Χριστίνα Παναγιωτίδου, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Βασιλική Περικλείδου, Αγνή Ρούσου, Άννα-Μαρία Σαμαρά.

Συντονισμός του Project, επιμέλεια έκθεσης: Ζωή Γοδόση, Επίκουρη Καθηγήτρια και Δήμητρα Σιατερλή, Ειδική Επισήμων, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών - Σχολή Καλών Τεχνών - Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας

 

Quar-t : μια έκθεση μικρογραφιών, στην Artis Causa Gallery

Εγκαίνια: Τρίτη 31 Μαρτίου 2015, ώρα 20.00

 

Διάρκεια έκθεσης: 31.03.15 -18.04.15  

 

Quar-t : μια έκθεση μικρογραφιών, στην Artis Causa Gallery

 

Πλήθος μικρογραφικών έργων θα καταλάβει το χώρο της γκαλερί, δημιουργώντας μια πύκνωση εικαστικών ουσιών. Κάθε έργο συγκαταλέγεται στην επινοημένη κατηγορία των  Quar-t.  Τα Quar-t αποτελούν συμπυκνωμένες δημιουργικές πράξεις ή χειρονομίες, που απαρτίζουν τον πυρήνα μιας εικαστικής σκέψης.  Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες, μέσω του περιοριστικού μεγέθους, κλήθηκαν να λειτουργήσουν απλουστευτικά και  με δημιουργική οικονομία. Τα παραχθέντα έργα, είναι θεμελιώδη, και προσφέρονται προς εξέταση της εκάστοτε εικαστικής σκέψης σε μικροκλίμακα. Εξαιτίας της απλοποίησης, κάθε έργο μπορεί να αποκτήσει αυτογνωσία γρηγορότερα και να αλληλεπιδράσει εντονότερα με το άμεσο περιβάλλον του. Έτσι, η μεγάλη συγκέντρωση Quar-t στο χώρο, θα αποτελέσει μια πειραματική συνθήκη όπου θα είναι δυνατή η διερεύνηση και δοκιμή του κέντρου σκέψης  74 νέων καλλιτεχνών, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν το  μέγιστο του νοήματος μέσω της ελάχιστης δομής.

 

 

 

Συμμετέχουν οι:

Αθανασιάδου Ευαγγελία, Αντωνιάδου Πηγή, Αντωνοπούλου Παναγιώτα, Βασιλείου Βίκυ, Βογδοπούλου Καληάνθη, Βράτιτς Άννα, Γεωργιτσέλη Μπορισλάβα, Γιοβάνογλου Αναστασία, Γουμπερίτση Ρένα, Δαμιανού Γεωργία, Δημοπούλου Μάρα, Διονυσοπούλου Γλύκα,Ζερβουλάκου Καλλιόπη-Ειρήνη, Θεοφίλου Μαρί, Καραστέργιου Ευαγγελία, Καρούλια Κατερίνα, Κέκελη Θεοδοσία, Κοντογιάννη Δήμητρα, Κόντου Γεωργία, Κουζούνη Μίνα, Κυριακού Νεφέλη, Κωνσταντινοπούλου Βασιλική, Λαγού Μαρία, Λιόκα Άννα, Μαραντίδης Νίκος, Μαργαρίτης Χάρης, Μαυροδόγλου Βαλεντίνη, Μηλιώτη Μαρία, Μπαϊρακτάρη Δήμητρα, Μπάμπαλης Παναγιώτης-Παντελής, Μπιλίτσα Μαριέλλα, Μπογδάνου Όλγα Μπουρνάς Κυριάκος, Μπουσδούκος Τάσος, Νάκου Αλεξάνδρα, Νικολακοπούλου Ιωάννα, Ξενάκη Δήμητρα, Ξυνέλη Χρυσούλα, Παλαμπουγιούκη Σοφία, Παναγιώτου Μαρία, Πάνου Ελεάννα, Πανταζής Γιώργος, Pantera, Παπαδοπούλου Αγγελική, Παπαδοπούλου Νάνσυ, Παπακώστα Ελένη, Παπανικολάου Σταματίνα, Πλαστήρα Ρόζα, Πουλιάσση Ειρήνη, Προσμίτη Παρασκευή, Ρήμος Αργύριος, Ρίζου Νέλη, Ρόμπολας Αγησίλαος, Ρόμπολας Ιωάννης, Σαμαρά Αννα- Μαρία, Σιμιτάρα Κατερίνα, Σκριβάνου Βασιλική, Σπίνουλα Ίριδα, Σταύρου Δέσποινα, Σχορετσανίτη Ράνια, Τασούλα Μαρία, Τζάνη Χριστίνα, Τοτού Μαρία, Τρυγούτη Αναστασία, Τσαλή Κλεοπάτρα,Τσαντίκη Νικολέτα, Τσιτσιντά Αλεξάδρα, Τσουμάνη Αγγελίνα, Φλέγκα Αντωνία, Φλώτσιου Φωτεινή, Φουντουραδάκη Ειρήνη, Χατζηαθανασίου Έλενα, Χατζηνεοφύτου Χαρίτα, Χριστοπούλου Μάγδα

 

Οργανώνεται από την πλατφόρμα Μακρύ Όχημα και υποστηρίζεται από: 3ικαστικό 3ργαστήριο, Φλώροι Εικαστικοί, Εν-Φλω, Εργαστήρια Χαρακτικής και Εκκλησιαστικών Τεχνών του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, του Π.Δ.Μ.

 

Ομάδα συντονισμού-επιμέλειας: Δαμιανού Γεωργία, Πουλιάσση Ειρήνη, Σαμαρά Άννα-Μαρία

Inspire Festival 2014 "Εffective Spaces" - "Ενεργοί Χώροι"

Οι «Ενεργοί χώροι» είναι στο επίκεντρο του φετινού Inspire: η εντατική παρουσία στο χώρο μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις θα διερευνηθεί σε τρία εργαστήρια, που θα διεξάγουν οι Pierre Labat, Νίκος Ναυρίδης και Hermann Pitz.

Μέσα από το σχέδιο και το κολλάζ, τη βιντεοεγκατάσταση και την αναφορά στο θέατρο, την αρχιτεκτονική και την παρέμβαση στο χώρο, οι τρεις προσκεκλημένοι καλλιτέχνες θα αναδείξουν διαφορετικές εκδοχές της συνθήκης της ενεργούς παρουσίας στο χώρο. Η αναπνοή, η σιωπή, η προοπτική και η οπτική, η ιστορία των τεχνών, η πλαισίωση της κίνησης με διαφορετικούς τρόπους γίνονται εργαλεία της ανάδειξης και ανακαλούν διαφορετικές σχέσεις ανάμεσα στα έργα, τους καλλιτέχνες, τους θεατές, τα γεγονότα και το χρόνο. Στο ίδιο πλαίσιο, το μοντέλο και η μακέτα ως τρόποι κατανόησης, οικειοποίησης και μεταμόρφωσης του χώρου, θα λειτουργήσουν ως εφαλτήρια για την διερεύνηση της σχέσης των αντικειμένων με τους χώρους στους οποίους βρίσκονται, δίνοντας πολλές προοπτικές στη σύνθετη έννοια του χώρου, όπως βιώνεται σήμερα.

Ο Pierre Labat (1977) σπούδασε καλές τέχνες στο Quimper και στο Στρασβούργο. Έχει παρουσιάσει έργα του σε περισσότερες από δέκα ατομικές εκθέσεις, έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις και έχει πραγματοποιήσει προγράμματα residencies . Με συνήθως λιτά, μινιμαλιστικού τύπου γλυπτά και εγκαταστάσεις, επικεντρώνει τη δουλειά του στην ενεργοποίηση πολλαπλών αντιλήψεων του χώρου ως τόπο προβολής και πλαισίωσης της κίνησης, αλλά και ως πεδίο πρόκλησης ψευδαισθητικών εντυπώσεων.

Ο Νίκος Ναυρίδης (1958) σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 2008 διδάσκει εικαστικά στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει στο ενεργητικό του πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στη Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις . Στο έργο του έχει διερευνήσει πολλαπλώς την αναπνοή και την εκπνοή, το κενό και το γεμάτο, τα οποία έχει οπτικοποιήσει μέσα από την χρήση εγκαταστάσεων, βίντεο, φωτογραφίας και σχεδίου σε πολυεπίπεδες προσεγγίσεις.

Ο Hermann Pitz (1956) σπούδασε ζωγραφική στο Βερολίνο. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του (1980) υπήρξε συνιδρυτής του Büro Berlin, ενός αυτοδιαχειριστικού χώρου για την προώθηση της σύγχρονης τέχνης. Από το 2002 διδάσκει στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου, ενώ έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής και σύμβουλος σε πολυάριθμα ιδρύματα τέχνης.  Η συνεχής δημιουργικότητα, που συχνά τέμνει τα διάφορα καλλιτεχνικά είδη και μέσα, η έννοια του σχεδιασμού και της οργάνωσης είναι στον πυρήνα των αναζητήσεών του.

 

Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την έκθεση

 

“ΑΒΙΟ”

 

 

 

Καλλιτέχνες: Αγησίλαος Ρόμπολας, Αλέξανδρος Γαρνάβος, Ανδρέας Γαβριλιάδης, Αννα Μαρία Σαμαρά, Βάγια Χούχλια, Γαβριήλ Φτελκόπουλος, Γεωργία Δαμιανού, Γιάννης Βγόντζας, Γιάννης Ρομπολας,Δημήτρης Ανδρεοσόπουλος, Δημήτρης Βάβουρας, Εβίτα Παγωνα, Ειρήνη Πουλιάση, Ελενα Κοτριδου, Ελίνα Γεροντη, Θεοδώρα Μιχελοπούλου,Ιωσηφίνα Μακρή, Κυριάκος Μπουρνας, Μαρί Θεοφίλου, Μαρία Ζουρου, Μαρίνα Αραβανή, Νικολέτα Τσαντίκη, Νίκος Καρναμπατίδης, Ολγα Μπόγδανου, Χαρά Τζεβελέκου, Χάρης Κόντοσφύρης, Χρυσοβαλάντω Γεωργίου, Νικόλ Οικονομίδου

Επιμέλεια εκθεσης: Lo.Ve (Long Vehicle)

 

 

Εγκαίνια: 25 Οκτωβρίου 2016, 20:00

Διάρκεια: από 25 Οκτωβρίου – 18 Νοεμβρίου 2016 

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή, 14:00 - 19:00

 

Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο “ΑΒΙΟ ”. 

Η εντροπική φύση της φαιάς μας ουσίας. Η ανθρώπινη ανάγκη να βάλουμε τάξη στο χάος.

Όταν οι φυσικοί καλούνται να απαντήσουν στο τι είναι ζωή, αποφαίνονται πως τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι η πολυπλοκότητα και η οργάνωση. Επαρκούν αυτές οι δύο συνιστώσες για να καθοριστεί το σημείο, το όποιο η ανθρώπινη ουσία και το ον, βρέθηκαν κατά τύχη?

Η γνώση του τι είναι ο άνθρωπος, δεν σημαίνει ότι υπάρχει και κατανόηση σε αυτό που πραγματικά είναι. Βρίσκεται χαμένος μέσα στην ανθρώπινη απεραντοσύνη όπου βρέθηκε τυχαία και δεν καταλαβαίνει ότι είναι απλά ένα σημείο ενός άπειρου χρονοδιαγράμματος Η φυσική ανικανότητα  της ανθρώπινης αντίληψης να δεχτεί τον εαυτό του ως ένα σημείο ενός διαγράμματος χρονικού γίνεται αντικείμενο παρατήρησης ενόσω ο άνθρωπος γνωρίζει την παροδική του φύση. Λόγω της υποσυνείδητης αυτής του γνώσης προσπαθεί να είναι πάντα μία προβολή ενός κόσμου συγχρονικότητας και αναγκάζετε να ζει μέσα στην λιτότητα, ανασφάλεια και φόβο.

 

Η γραφειοκρατία, η εξαρτημένη εργασία, η ατελέσφορη εμπειρία, η ασυγχρονικότητα είναι η επιτελεστική λειτουργία του κόσμου. Ο Άνθρωπος οργανώνει θεσμούς χωρίς κάποια οντική ουσία (ανούσια) και γίνεται η ζωντανή προβολή τους για να κατακτήσει μια θέση στην αιωνιότητα. Όταν συνειδητοποιεί ότι το σημείο που βρέθηκε τυχαία δεν έχει πλέον ουσία, διατηρεί την καθολική του ύπαρξη σαν ανούσιο ον.

Όλα αποκτούν νόημα όταν ονοματίζονται και το ανούσιο αυτό του σημείου συμβαίνει όταν  δεν είναι αντιληπτή η συγχρονικότητα.

Συγχρονικότητα σημείου είναι αυτή η αναιτιώδη αρχή που συνδέει γεγονότα που έχουν παρόμοια σημασία ανάλογα με την χρονική τους σύμπτωση και όχι με την ακολουθιακή σειρά που εμφανίστηκαν Τότε γίνεται συγχρονισμός ανάμεσα σε νου και φαινομενικό κόσμο αποκαλύπτοντας την εντροπική φύση της φαιάς μας ουσίας.

 

Τι είναι πλέον η ανθρώπινη φύση, τι μας κάνει να ερχόμαστε σε επαφή με το πραγματικό μας τρωτό σώμα, είναι ο τρανσουμανισμος και η προσπάθειά να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη εκδοχή μας, ή η λαιμαργία μας για την υστεροφημία.

bottom of page